In 1976 werd de Peter Donders Foundation opgericht in Thailand. Een aantal daar werkzame Nederlanders werd geconfronteerd met de erbarmelijke omstandigheden waaronder patiënten leefden in het Non Som Bun leprosarium in noordoost Thailand. Zij ondernamen actie en zamelden geld in om de ergste nood te lenigen. De Nederlandse gemeenschap was echter klein en de financiële middelen waren te beperkt om alle problemen aan te pakken. Dus werd aan vrienden en bekenden in Nederland gevraagd zich in te zetten voor fondsenwerving. Dit leidde tot de oprichting van de Peerke Donders Stichting in 1980. Ook de bestuursleden van de PDS werken allen op vrijwillige basis. Onbezoldigd.

In de loop van de jaren verbeterde de situatie in Thailand, mede door de geleidelijk toenemende steun van de Thaise overheid, en de PDS kon zich hier terugtrekken. Uit Laos, Vietnam en Cambodja kwamen echter steeds meer verzoeken om hulp. Voor de vrijwilligers in Thailand werd de groeiende hoeveelheid werk in meerdere landen te veel en na jaren van enorme inzet moesten zij hun werk neerleggen.

De reeds op een aantal punten bestaande uitstekende samenwerking tussen de PDS en de Leprastichting werd uitgebreid. Projecten die niet binnen de doelstelling van de Leprastichting vielen, konden door de Peerke Donders Stichting worden gerealiseerd. Vergelijkbare samenwerkingsverbanden weren aangegaan met Ciomal in Cambodja en met Cope in Laos.

De Peerke Donders Stichting ontvangt geen subsidies. De uitvoering van alle projecten is mogelijk gemaakt door particuliere donaties.